Tom Diserens

Ekologia behawioralna

- Krajobraz strachu

- Interakcje drapieżnik-ofiara

- Interakcje roślinożerca-roślina

- Ekologia dużych drapieżników

Moje główne zainteresowania badawcze, to w jaki sposób interakcje między wilkami i ich ofiarami kształtują otaczające nas krajobrazy. Tam, gdzie występują, wilki mogą działać jako gatunek kluczowy: wpływ wilków na ofiary może kaskadować przez sieci pokarmowe, pośrednio kształtując populacje gatunków, którymi żywią się ofiary wilków. Aby to zilustrować, jeśli wilki ograniczają populacje bobrów, drzewa zjadane przez bobry mogą zostać uwolnione spod presji tych roślinożerców. Czy tak się dzieje, czy nie, jest między innymi tematem naszego najnowszego projektu.

Nasz zespół bada wpływ wilków na różne gatunki ofiar w europejskich krajobrazach zdominowanych przez człowieka. Podczas mojego doktoratu badałem, jak obecnośc wilków wpływa (a raczej nie wpływa) na zachowania średnich drapieżników. W naszym obecnym projekcie badamy, w jaki sposób strach, który wilki i ludzie wzbudzają w bobrach, kształtuje doliny rzeczne.

Nasz obecny projekt

Wilki i bobry ponownie zasiedlają półkulę północną, ale niewiele wiemy o ich wzajemnych interakcjach. W tych badaniach rozszerzamy koncepcie ‘krajobrazu strachu’ na bobra, gatunek, na którym wilk często poluje na wielu obszarach. Projekt ma na celu ujawnienie, w jaki sposób wilki i ludzie kształtują występowanie bobrów, ich zachowania i wpływ na zbiorowiska roślin drzewiastych. Czy wilk wyklucza bobra i jego wpływ ekologiczny z części naszych krajobrazów, oraz czy ludzie zmniejszają ten wpływ wilka na ekosystemy? Ponieważ oba gatunki są często uznawane za zbawców bioróżnorodności, odpowiedz na to pytanie jest pilnie potrzebna abysmy mogli lepiej przewidywać ekologiczne skutke trwającej rekolonizacji przez wilki i bobry europejskich krajobrazów zdominowanych przez człowieka. Więcej o projekcie można przeczytać tutaj.

Osoby szukające możliwości odbycia stażu lub pisania pracy inżynierskiej/magisterskiej, zachęcam do kontaktu.